Uyuyordu herkes
Bir ses geldi, birşeyler okuyordu
Belliki canına okuyordu yine
Hüzün dolu kalbi ses tonuna yansımıştı
O kadar içtendiki
canı yanıyordu
Hissediyordum
Ve bir müddet sonra
sustu...

Yaklaştım biraz
Elinde bir Kur’an-ı Kerim.
Sıkıca tutuyordu gözünü kırpmadan bakarak
"Rabbim seni en güzel şekilde okumayı
Ve aynı şekilde seni yaşamayı nasib etsin"
dedi ve ardından Rabbine yalvardı
Yolunda paramparça olayım
Dağılsın uzuvlarım...

Derken
Gözlerinden yaşlar iniyordu ayet ayet
Tıpkı Kur’an gibi parça parça inmişti
Gözden akan her damla yaşı yaşıyordu
Eş zamanlı olarak dışarıda da rahmet yağıyordu
Bütün olarak, sağanak sağanak
Allahu Ekber! Ne güzel bir tevafuktu.
Ayağa kalkıp pencereye yanaştı
Kendi kendine konuşuyordu:
Yaz mevsiminin en sıcak dönemlerinde
nereden çıkmıştı bu sağanak yağmur?
Aslında cevabını biliyordu
Yüzünde hafif bir tebessüm beliriverdi
"Yalnız değildi..."
Ve bunu anladıktan sonra
birden başlayan sağanak yağmur yine birden bitti.
Sanki bu mesajı ulaştırmak için gelmişti
Yüce Rabbim sağ salim aldım mesajı
Hamd olsun...

(Sürmenaj hikaye yazmaz, an’ı yazar
Değil mi ki herşey bir an’da...)


SürmenajKeyhar © 12Ağustosİkibin12