Köksüz İken

Köksüz İken
Özlem ile özüm yandı
Ocağımda közüm yandı.
Söyler iken sözüm yandı,
Gurbet elde köksüz iken

Dilim tutuk, gözlerim kör,
Gel gurbette yabanı gör.
Dile kolay, yaşamak zor,
Gurbet elde köksüz iken.

Evlatların, yok bir yurdu,
Kime desin, varsa derdi.
Uzaklıklar gönlü yordu,
Gurbet elde köksüz iken.

Diken batar bağrım narlı,
Yüreğimde, ocak harlı.
Garip kalmak pekte zorlu,
Gurbet elde köksüz iken.

Bayram, seyran, yok ki bize,
Gideceğim, başka güze.
Dize geldi, dizler dize,
Gurbet elde köksüz iken.

Ana, baba, komşu nerde?
Derman olmaz eller derde.
Akıl gider, kalmaz serde,
Gurbet elde köksüz iken.

Kapı çalmaz, hane ıssız,
Her işlerim kalır başsız.
Düğün dahi, olur sessiz,
Gurbet elde köksüz iken.

Ocağında, yürek kaynar,
Yardım ile gider eyner.
Evde çocuk yalnız oynar,
Gurbet elde köksüz iken.

Bozkır şükür dede hele;
Ay yetmez mi, Gökte hâle?
Şikâyetin nedir ele,
Gurbet elde köksüz iken?
Adnan Sivri 28.07.2012 1:20

Adnan SİVRİ (BOZKIR'İ)

Özlü ve güzel dörtlüklerle anlamlı ve güzel bir şiir olmuş değerli şairimizi ve dizelerini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

Canı gönülden tebrikler üstadım.Gurbeti ve yanlızlığı
harika anlatmışsınız.Yüreğinize sağlık saygılarımla..

yazan kalem hisseden yürek sesinizi kutluyorum saygılarımla

Adnan kardeşim güzeldi gurbet hepimizi yaktı desem yeridir şiir güzeldi tebrik ederim

EMEGİNE YÜREĞİNE SAĞLIK ADNAN BEY KARDEŞİM