Her insan;
Sabrederek sindirir HAYAT’I
Damla damla..!
Bir zaman
...Körebe oynarsın hayat’la sobeleşirsin,
O hep mızıkçılık eder aslında,
Hep hile yapar,,
Sen saf dürüstlük oynarsın,
Sanki hayatın çok umurunda...
Hakem hep hayatın yanında,,
Taraf tuttuğunu bilirsin,,
Hep iki’ ye bir oynarsın..
Haliyle YENİLİRSİN,
Kaybedersin...!

Ne o şaşırdınmı..?
Kazancağınımı sandın tek başına...!
Kendi duracağı durağa gelmiştir hayat,
Bir elveda yı bile çok görür sana..
İçine sindiremezsin,,
Bir yerlere çeker gidersin,
Kaçmaları gizlenmeleri kurtuluş bellersin.!

Bir gün tek başına oynadığını farkedersin,
Yalnızlık işlemiştir ruhuna,
..Silgisi yoktur hayatın,
Eskimiş sararmış
Hikaye kitaplarını karıştırma,,
Okuyamazsın,
Yeniden de yazmazsın..!
Silemezsin...
Sayfalarını yırtıp atamazsın..
Alın yazısıdır bu,Ancak yaşarsın.
Ve,
Uzaklara dalıp gider gözlerin hep,
Bir nokltaya takılıp kalırsın,
Kör kuyudur düştüğün yer,
Çırpınırsın çırpınırsın,
Çırpındıkça batarsın...!
Battıkça HAYAT’ın kahpeliğine
İçine sinmesede,,
Alışırsın...!!

01 Eylül 2012
00.23
iSTANBUL