26
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
2376
Okunma

Ayazmı ayaz
Bir Adana gecesi yaşıyorum
Bak yine aklıma düştün koşarak
Bir sevdalı bıçağın keskin ağzı gibi
Öyle bir oturdun ki içime
Ellerimi ıslaklığa sürüyorum
Yaralandığımın farkında değilim
Kan damlıyor üzerime
Usulca süzülüyorum tenha sokaklarda
Tam emin değilim akan kandan
Saklıyorum görülmesin
Bir kısmını örtüyorum ancak
Kaybetme korkusu var içimde
Çimen yeşiline boyanmış ufacık
Gözlerimdeki nemi saklasamda elimle
Dudaklarım ele veriyor beni
İçimdeki muhbirin ayak sesleri
Nefesi ensemde ha geldi ha gelecek
Ellerimi ellerinden ayıracak korkusu
Bir kere yerinden çıkmış ürkü
Döndüremiyorum içeri
Şimdi bir kadın ve çocuk kaldırımın avaresi
Eteginden çekiştiriyor annesini
Kirli yüzündeki tebessümle
Bir yıldızı kaydırdı yaralarıma merhem
Kar yağıyor tepelerin eteklerine
Çocuk çekiştiriyor durmadan
Bense yüreğimdeki tepelere yağsın
Harlı yangınlar sönsün istiyorum
Bir ses kulaklarımda fısıltıdan
Ayrılamazsın diyor
O sesle irkiliyorum
Bakıyorum ki
Seni bana getiren sevdalı muhbirim...
__________ya tabe volim__________
12/04/2012
5.0
100% (25)