Dünyamı dar eder sitemli sözün
Sayende huzurum kalmadı artık
Cehennemden beter yakıyor közün
Sayende huzurum kalmadı artık

Divane eyledin şu garib başım
Çölleri suluyor akan gözyaşım
Zehirdir yediğim ekmeğim aşım
Sayende huzurum kalmadı artık

Yar seni ederken başımın tacı
Sense bana oldun zehirden acı
Hangisini sayam söyle kaçıncu
Sayende huzurum kalmadı artık

Garib bülbül gibi sevdan ağlatır
Hasretin ateşi yürek dağlatır
El gülerken bana kara bağlatır
Sayende huzurum kalmadı artık

Dolaşırım Mecnun sahra çöller de
Adım söyleniyor şimdi diller de
Yeşil ördek gibi susuz göllerde
Sayende huzurum kalmadı artık

Geleni geçeni benzettim sana
Hepside dediler delidir bana
Verdim bu dünyayı al işte sana
Sayende huzurum kalmadı artık

Mecnun’un sevdası birtek Leyla’ya
Açtım ellerimi gayri mevla’ya
Bıraktın DURAK’ı çöllerde yaya
Sayende huzurum kalmadı artık

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ