1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1207
Okunma
oynatıldık,
bir tiyatro sahnesindeymişcesine..
perde kapandığında çıktı maskeler,
gör’düğümüz insanları sonradan gördük..
unutulduk,
akla bürünmüş akıllar tarafından acımasızca..
onlara göre;
anılar anlamını yitirdi,
söylenen sözler,
geçilen yollar eski sıradanlığını aldı.
fakat bizim;
geçmişimiz asla kaçamayacağımız gölgemiz oldu.
oysa biz hep unutulan olduk..
kandırıldık,
yalancı kelimelere gebe kalan dudaklar tarafından..
biz hep inandık, yada inanmak istedik.
görmek istediğimiz gibi gördük.
artık sıra bizde!
geçmişi getiremiyorken gölgesinde yaşamak neden?
ona söyleyecek onlarca kelime varken dudaklarına kelime kürtajı yapmak neden?
gitme demeyeceğim, git;
sahte aşkına kurban aramaya...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz