Kavrulup yanıyorum

Laf dinlemez bir gönül elinden perişanım
Yalan yanlış demeden bağlanıp kanıyorum
Elim ayağım dilim tutuşuyor her yanım
Bir ateş kuyusunda kavrulup yanıyorum

Tövbe diyorum tövbe bir daha sevmem asla
Ne yapayım ömrümü geçireyim mi yasla
Geldi geçti günlerin aşk ile ihtirasla
Sevmeyi seviyorsun ben seni tanıyorum

Ceza verdim gönlüme çatlasın ızdıraptan
Ne yaptımsa olmadı farkı yoktur turaptan
Usanmadı aşk için düştüğü handikaptan
İki lafın arası yar seni anıyorum

Öyle seviyor yürek sanırsın ki ölecek
Yar başka gönüllerde geziyor ne bilecek
Bu gidişle başına onmaz işler gelecek
Senin yüzünden derdi bal diye banıyorum

Kapattım kapıları kör ettim gözlerimi
Hiç düşünmeden sundum aşkımı gizlerimi
Sonunda pişmanlıkla dövsem de dizlerimi
Herkesi ben biliyor ben gibi sanıyorum

Seval Hislisoy