Dostun naz etmesi yüreğe işler
Kaş çatmakla gönül kırılmaz imiş
Bir bir yıkılırken gördüğüm düşler
Gerçekler göz ardı görülmez imiş

Öze işler imiş sevdanın hası
Güldükçe açılır aynanın pası
Gerilerde kaldı yaşın ortası
Hal bilmezle safta durulmaz imiş

Sevdalar gürleşir benzi soldurur
Neşenin yerine keder doldurur
Seven sevdiğini yerden kaldırır
Düşene bir daha vurulmaz imiş

Kem gözde sakınan yanak allanır
Güzel güldüğünde etraf güllenir
Sorgu yokuşunda kusur dillenir
Hak aşkına hesap sorulmaz imiş

Gel etsen yoluna başımı korum
Ağlayıp giderim garip bir durum
Kapında ölürüm koymaz gururum
Gururla menzile varılmaz imiş

Serapda gezinir çölde yürürdüm
Kötü bakışları güzel görürdüm
Kovsaydın yanına yine varırdım
Davetsize döşek serilmez imiş

Solundan almışsa âşık yarayı
Yaralayan verir yalnız çareyi
Gurbanım uzatma gel şu arayı
Bir ömür koşanlar yorulmaz imiş

Kalender kabahat aranmaz dostta
Hasret acısıyla yüreğim yasta
Kır şu kalemimi istersen as da
Seven sevdiğine darılmaz imiş


22. 08. 2012


Haşim Kalender