Dağınık bir kentteyim
Yıkık dökük evler arasında
Yürüyorum dar sokaklarda
İçler acısı gördüğüm manzara

Şimdi bir parktayım
Çocuklarını kaybetmiş anne hüznü
Sinmiş her köşesine
Eski cıvıltılar çökmüş sinesine

En yüksek tepesindeyim
Bütün şehri görmekteyim
Heryerde sonbahar hüznü
Heryerde ölümün acı yüzü

Umutlarını, hayallerini,
Sevinçlerini yitirmiş bir yerdeyim
Haksızlığa, zulme, acıya,
Acımasızlığa, açlığa, susuzluğa
Maruz kalmış bir şehirdeyim.

Kah Halepte, kah bağdatta
Kah Gazzede, kah Irakta
Kah Filistinde kah Suriyede
Kah Somalide, kah Arakan bölgesindeyim.
Ve en son Gaziantepteyim.

Bedenim Samsunda ama
Yüreğimle ateşin düştüğü yerdeyim
Ama sadece üzülmekte, kahretmekte
Lanet etmekte bundan ötesinde
Caresizce, ümitsizce seyretmekteyim.

Bütün bunların ötesinde caresizliğime lanet etmekteyim
Yada korkaklığıma, ya da vurdumduymazlığıma...

DURAN ATİK