6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1171
Okunma
alev rengiyim bu günlerde
sürgündeyim, elim kalem tutmuyor
arşa kadar kapalıyım sanki
kıyamet gözümdeki arpacık
acısıyla kalbime kalbime batan...
dik yokuşların nefessiz çıkışlarıyım bugünlerde
açılmayan perdelerde piyesim
senin içindeki sinemadan
ödülsüz dönen
kırılmış ama pembe
çocuk kalbiyim...