Yakası yırtık bir miltanım
anam ters düz etti onardı
ayağımda delik deşik papucum
komşu vermişti pantalonu
bu bayramda idare ettik...
güldü yüzüm yine
arkadaşlarla bayramlaşmaya
çıktım dışarıya
aç değil -açık değildim
birden uzaklaştılar benden...
boynum büyük, başım önde
garip duygu yüklendi içime
gözlerimde iki damla yaş
sildim elimin tersiyle
karşıdan gelen takıldı gözlerime
yürüyemiyor...
oturmuştu tekerlekli sandalye ye
şükrettim halime
yamalıda olsa miltanım
yırtıkta olsa papuçum
en azında yürüyor...
muhtaç değildim kimseye
ufacıkta olsa umut yeşerdi içimde
böyle bir bayram sabahı eklendi günlerime
alıp başımı dolaştım kendimle
az ötede fırın kokar buram buram
nefes nefes çektim içime...
köşeyi döndüm gün kararmak üzere
tüm çocuklar bayramlaşmada
bense yamacın kuytusunda...

HANGİ ÇOCUK UMUTLARI ELİNDEN ALINCA GÜLÜMSER HAYATINA....
İNSANLARI URBALARIYLA DEĞİL ,HUYLARIYLA BENİMSEMELİ....



YAZAN:KADER OYUNCUSU
21/08/2012
İZMİR