Aynı safta buluşmak, gönül gönüle olmak.
Huzuru, mutluluğu Hakk’a secdede bulmak,
Şükür ki var, bizi biz kılan bayramlarımız.

Bir tatlı sükûnetle gülümser arefeler.
«Bayram»der yıldızların konduğu şerefeler.
Aşkın burcunda hilâl olan bayramlarımız.

Bir rahmet ki dağları, taşları bile yıkar.
Yetim başı okşayan elleriniz gül kokar.
Habîbe salât-selâm salan bayramlarımız.

Yarım günlük oruçlar masumlara özeldi!
Şeker tadında olmak, sevilmek ne güzeldi.
Çocukların aklında kalan bayramlarımız.

Hayat nicelerini ayrılıklarla yormuş.
Gurbetten gelin gayri, anneniz sofra kurmuş.
Geçmişin hayaline dalan bayramlarımız.

Kendi özünü yedi bu çağın yamyamları.
Ecdadımın rûhunu sızlatır tamtamları.
Tatil beldelerinde talan bayramlarımız.

Atımın üç kıtada gezdiği demler vardı.
Ardımda bıraktığım canları hüzün sardı.
Yâdellerde sararıp-solan bayramlarımız.

Bıçağın keskin olsun ahde vefa isterler.
İsmail soyluları dosta kurban ederler.
Göklerden tekbirlerle gelen bayramlarımız.

Bu dünyada kalmadı mazlumları kayıran.
Filistin’de kahrolan, Türkistan’da hıçkıran.
Kafkaslar’da gözleri dolan bayramlarımız.

Öfkeler yakar bizi, dilden sevgi dökülsün.
Dargınlar kuçaklaşsın, kalbi kırıklar gülsün.
Hâin nefse vurulan palan bayramlarımız.

Gölgeler diyarında murad almak muhalmiş.
Bayramların sultanı cennetinde Cemâl’miş,
Ötelerde aslını bulan bayramlarımız.
Servet Yüksel