Her bahar mor dağlar çağırır beni,
Derdimin dermanı çiceklerinde..
Zamanın çıkrığı eğirir beni,
Düşlerim gezinir eteklerinde..

Gözlerimde binbir renkli kareler,
Asırlık çamlarda uyur töreler,
Cezbeye tutulmuş gibi dereler,
Kırmızı gül açar semeklerinde..

İnsana susamış çifte oluklar,
Kekiği, çiğdemi ceylanlar koklar,
Şehirlerden niye gelmez çocuklar, ?
Yine şen olmak var dileklerinde..

Dörtnala atlılar, göçler gelirdi,
Sevdalar yaşanır, gizli kalırdı,
Yollarda türküler sazı alırdı,
Çobanlar ses verir yükseklerinde..

Gözyaşı değil mi bağrından sızan, ?
Ateşin başında geceye uzan,
Yıldızları topla, okunsun ezan,
Ölümlü dünyanın gerçeklerinde..

Taşa çaldım kasvet dolu şişeyi,
Gördüm kuşlardaki zikri, neşeyi..
Dostları hatırla, unut herşeyi,
Kimsenin ahı yok ekmeklerinde..

Tefekkür burcuna postu serelim,
Bir demet güzellik, sevgi derelim,
Yaban hayatları geri verelim,
‘Biz’ varız kocaman yüreklerinde..

Servet Yüksel