24
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1912
Okunma

Üşüdü güneşimiz
Umudu kucağına verirken boynu bükük kaldık
Bir göçe kurban oldu hayat dediğimiz
Hüzün yağdırırken gün batımı
Kimine aşka davet
Kimine nimetti
Biz;
Güneşi gömeli hayli oldu sevgili
İyot kokusu parçalarken genzimi
Unuttuk kendimizi
Salalarla uğurladık aşk denen duyguyu
Acıyı kuşanırken yürek
Yaralı ve yorgunduk
Vurulduk sevdanın doruğunda
Martı çığlıklarında raks ederken sessizliğimiz
Kıyıma uğradı şehrimiz
Henüz
Tanımadan kendimizi
Siyahlar giydirip maviye
Gömdük
ASMEROZ-62
Gülşen Polat//
5.0
100% (25)