Gök gürültüsünden korkardı annem
Ve ben yağmur sonrası kapıda beliren ıslak bir çocuk yüzüydüm.
Lastik terliklerle münasebetim o günlerdendir.
Masumiyetin son demlerine kadar haşir neşirdim
O ustalıkla kullanılan terlikle.

Küçükken çok usluydun derdi annem
Büyüdükçe azıttın, kudurdun demişti.
Şimdi söylüyorum ama
O zamanlar bilmiyordum
Keşke büyümeseydim annem.

O yaşlarda daha çabuk büyümek istiyor insan
Ne de olsa artık reşit olunacaktı
Ne de olsa artık bar, kahve ve bilimum yerlerde
Münasebetler kurabilecektim çevremle
Ve artık olmayacaktı masumiyetin ince perdesi.

Artık olmuştu! her çocuğun arzusu, yetişkin olmak
Ama beklentileri karşılamadı asla
Bu kadar büyük olmamalıydı büyümek
Ve bu kadar büyük olmamalıydı beklentiler.
Bilsek gelmezdik bu kovalamaca oyununa.

Gene haklıydı her zaman ki gibi;
Büyüklük erdem değil süreçtir derken
Ve gene haklıydı;
Zamanın sana getirdikleri tecrübe değildir derken.
Ve gene haklıydı;
Biri uğruna kaybettiğin değerler seni sen yapan özelliklerindir derken.
Ve gene haklıydı;
Geçirdiğin günler değil, sana geçen kazıklardır tecrübe derken.
Gene haklıydı her zamanki gibi;
Yüreğime yüreğine katan, karşılıksız seven, ilk aşkım ve tek hasretim;
ANNEM…!