Ne çok değişti başımın üstünde gök...
Ne yağmurlar ne karlar yağdı da,
Hiçbirinden haberiniz olmadı.
Oysa ne çok sevmiştim sizi.
Herkesten,herşeyden çok sevmiştim.
Gözlerimin önünde sakince uzanan bir yol gibiydiniz.
Dingin bir göl gibi huzur verirdi sesiniz.

O beni seviyor,diye haykırmak isterdim sessizce otururken.
O beni seçti diye çırpınırdı içimde tüm kuşlar.
Ne çok mutluydum bilemezsiniz...

Ne dünümün önemi kalmıştı ne bugünümün
Ne de geleceğimin telaşlı beklentisi...
Zamansız bir ruh hali içindeydim
Öylesine mesut ve öylesine ürkek...

Sizi kaybetmekti en büyük meselem...
Tüm aşıkların olduğu gibi...
Bu da gerçekleşti evrenin her kuralı gibi
Korkularımı tek tek resimledim günlerce,gecelerce.

Aşk ne savaşlar yaptı bedenimde bilemezsiniz.
Sizin ağzınızdan dökülen her kelime
İzli mermiler gibi seyretti bedenimde
Göremediniz...

Siz aşkı yokettiniz...
Dünyamda bir rüya idiniz,
Uyandım.
Kendi yansımammış meğerse
Bana geri dönen.
Şimdi siz yalnız kaldınız.