Aklım yenik hayata, sürünür milim milim
Nicedir bir kurgunun içinde yaşıyorum
Nicedir kavrayamaz haller içinde halim
Sanki bütün hayatı sırtımda taşıyorum

Gün kızıl bir hayalet gibi yükseliyorken
Yıldızlara yazılan hayallerin üstüne
Ve akşam gümbürtüyle üstüme geliyorken
Sen ey korkusu korkak en üst dallara tüne

Göndereceğin haber yeni bir doğuma eş
Ölümlerle tamamlar devrimler evrimini
Dizeler arasına yerleştirdiğin güneş
Büyüttü dağlardaki çiçeğin devrimini

Yazdıklarımız ile coştular bu çocuklar
Korkusuzca gittiler kurşunun üzerine
Asit yağmurlarından solarken tomurcuklar
Şimdi gül takıyorsun koşunun mavzerine

Bir sokak kadınının soğuk koynuna hemen
Yatırdığın nefsinin kan damlıyor geninden
Ne şehvetten ne aşktan ne korkudan titremen
Kendine karşı öfken boşalıyor teninden

09.08.2012/Samsun

İbrahim COŞAR