Abu hayat KEVSER şarabı,
AŞK dolu yüreklerde akar.
Kalp gözü kör olanlarda,
Sevgi ne arar...
İşte benim sana olan sevgim,
Bir damla kevser şarabı kadar,
Sen sadece damlasını gördün ey YAR...!!!

Yolunu izini gözleyişim,
Her köşe başında bekleyişim,
Gözlerine bakınca zangır zangır titreyişim,
O yüzdendi...
Bende o titreyiş hiç bitmedi,
Yüreğimin yağı yine eriyor,
Sadece bir fark var...!
Eskiden bakışlarına dokunurdum,
Şimdilerde hayal ediyorum sadece,
Ne senin bakışın ne benim içimin titremesi,
Hala değişmedi,,
Hiç eksilmedi...!!

Üzerinden çok mevsimler geçti,
Çok yağmurlar yağdı,
Kar yolları kapadı,
Sensizde çok güneşler doğdu battı,
Kaç kez tövbe istiğfar ettim...
Kaç kez sabah ezanlarını bekledim,
Saymadım ama,
O gün bugün DUA da ellerim,
Sevgimi gözyaşlarımla suladım,,
Dışımda öldürdümde,
İçimde hiç öldürmedim,,
Hep yeniden okunan ezanlardan
Seni diledim,,
Geriye dönüşü yok dedim...!!

Gönlümde akan KEVSER şarabını,
İçirdim seni değil belki ama
Sevgimi besledim...

Bir yürekte iki abu hayat çeşmesi akmaz...!!
İki AŞK olmaz,
Bu gönlüm bir kez düştü,
Bir seni sevdim.
Başka bir gül,başka bir çiçek sevmedim.
Sen papatyaları çok severdin,
Bense sana KARDELEN’im dedim,
O yüzden sen baharda açtığın günden beri,
Sana bir türlü yetişemedim...!!

Sen kardelen’sevgimi binbir çiçeğe benzetsende,
Ben bir tek çiçek sevdim,
KARDELEN’den başka çiçek bilmedim.
Ah YAR....!!
Bir tek sen Kardelen sevgisinin ne olduğunu,
Anlamadın,bilmedin...!!
Şimdi bilsen ne bilmesen ne...
Ama;
Ben yinede yazayım,,
İçimdesin,, sen bile bu sevgimi öldüremedin,,


13 AĞUSTOS 2012
02.13
istanbul