düşün
Ne havada yağan kar tanelerini
Ne de
pencerede salınan çınar ağacını
yaratılşın muazzam tesadüfünü


düşün
gökyüzünde kopan fırtınalar
olsun
apansız çıktığın yolculuklarda tanıştığın
yığınla insanlar
yahut
bir parça gözyaşıyla YOĞRULMUŞ hüzünler



düşün
yağmur tanesi değil
yağmur tanesinin her yere
çarptığı vakit dağılan zerreler
olsun
kaygısız bir dünyanın
kaygısı olma arzun olsun
düşlerde kaybolmanın gizemiyle
dolsun
bedenin.

belki geceler özler seni
ve uğramaz dertler
derme çatma kurduğun şehre......

(ali kalan)