6
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
879
Okunma
vav’ın kıvrımlarındaydı aşk
dudak bükümünde ayrılık
artık unutmak için seviyor insanlar
unutulmamak naftalin kokuyor kesif ve köşeli bir yalnızlıkta
hiç bir kadın erkeği için saçlarını uzatmıyor
ve hiç bir erkek oyalı mendil taşımıyor cebinde
artık kanamıyor yürekler
köşe başında dikilmiş boşvermişlik
tıpkı ihtilal olmuş bir ülkenin askerleri gibi
ve artık tüm gecelerde
aşka çıkma yasağı var
_hey sen riyakarlıkta kal_
artık kimse avuç kokusunda gözyaşı dökmüyor
üstelik kahkahaya vardı ayrılık
ve vav’dan düştü aşk
NAZLI HİLÂL
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
