Bu Şehir Çok Sensiz

Ben yorgun bir kalbim; içimde sen dolaşan
Sonra bir yağmur dokunmasın yaprağına
Issız bir adada dolansın meyvelerin
Güneş üşüyor, gölgeler ateş gibi
Bu şehir; çok sensiz, bu şehir; sessiz

Kapkara lekeleri terk edeli şehrim
Dokun dokun en işlek caddedeki sokağıma
İsli lambalar karşılar ben yokken seni
Karabulutların gölgesindeki kuşlarla
Çamurlu suları gagalarıyla taşıyan
Gök yüzünde artık martılar dolaşmıyor

Sen bu şehri terk edeli çok suskun
Ben suskun, gözlerimde ki nehir suskun
Kıvrak kıvrak akmıyor sebepsiz
Nedendir bilinmiyor hissiz ve sessiz
Taşımıyor yatağını yatağından habersiz
Bu şehir; çok sessiz, bu şehir; nedensiz
Çünkü; bu şehir; çok sensiz, çok sebepsiz


Gözlerim göğe kanatlandı ay rengi tenimde
Aşmakta dağları ipince bir koyda sedasız
Sandallarım ucu ucuna yol almakta sığ yüzlerde
Sağanak sağanak damlamakta günlerimde gökkuşağı
Bir varmış bir de yokmuş el vedalarda şehir
Çünkü; bu şehir; çok sensiz, çok sessiz
Bu şehir; gerçekten çok çok sensiz,çok çok sebepsiz



09-08-2012
Hayrettin şahin