Başım karlı dağdır duman sıyrılmaz
Ben ayrılsam yürek yâr’den ayrılmaz
Garib olan sende hiçmi kayrılmaz ?
Uzatmadın bana o müşvik eli

Benim ilen derdin ne idi felek ?
Eyledin sinemi sanki bir elek
Giydirdin bedene kordan bir yelek
Uzatmadın bana o Müşvik eli

Yâr peşinde geze geze ağlattın
Sevda ateşiyle bağrım dağlattın
Yağlı urganlarla beni bağlattın
Uzatmadın bana o Müşvik eli

Uyur gezer ettin sahrayı çölü
Kuruttun gönlümde sümbülü gülü
Susturdun bağımda öten bülbülü
Uzatmadın bana o Müşvik eli

Çok çile çektirdin yorgunum yorgun
Çağlayıp akmadın hep aktın durgun
Senden bu yediğim en acı vurgun
Uzatmadın bana o Müşvik eli

Der DURAK’ım dertli sinem çürüdü
Eller sevdiğini sardı yürüdü
Benim yüreğimi hasret bürüdü
Uzatmadın bana o Müşvik eli

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Tatdamadık yâr’le birkez gülüşü
Kavruldu DURAK’ın sinesi döşü
Tükendi kalmadı hayali düşü
Uzatmadın bize o müşvik eli...DURAK YİĞİT