sevgili oğlum .öyle güzel anlamı derin bir beyit yazmışsın ki.

Aşk-ı insan ile aldanır gönül,vecde ederde etmez secde.
Aşkı yaratanı bilmez kul,bilmez de düşmeden bir fecde

beşeri aşka inanan bir insan ,onunla oyalanır ,onunla avunur.ondan başka bir şey yoktur dünyada zanneder.büyük bir aşkın derin duyguların,birdenbire parlayan,sonra çabucak sönen bir sürü duygu duyarda hiç aklına Allah aşkı gelipte ne namaz kılar nede onun karşısında huşu ile eğilir.
aşk güzel bir duygu olmasaydı,Allah onu bizim kalbimize koyarmıydı.Allah sevgiyi aşkı hz.Ademden önce yaratmış ve HZ Havvayı yaratınca onların gönüllerine koymuştur. bir insan büyük bir yüksek bir tutukunun içine düşmeden buradan nasıl kurtulacağını düşünene kadar,aşkın Allah tarafından yaratıldığını bilemez.ne zamanki bir sıkışık duruma gelirse o zaman Allahı hatırlar.işte bizler niye nankör kullarız iyi verilince hiç düşünmeyiz nasıl verildi diye.ama ancak sıkışınca Allahın varlığını hatırlar medet umarız.ALLAH BİZLERİ NANKÖR KULLARININ ARASINA SOKMASIN .AMİNNNN.
sevgili oğlum. şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.

Mescide geldiğin zaman namaza kalkılırsa kılmış bile olsan cemaatle birlikte sen de kıl!” (K.S. 2840 C.9 S.168 Akçağ, alıntıları: Muvatta, Salâtu’l-Cemâ’a 8,(1,132); Nesâi, İmâmet 53, (2,112).

Resûlullah (s.a.) korku ve yağmur olmaksızın Medine’de öğle ile ikindiyi ve akşam ile yatsıyı cem etti (ikisini bir arada kıldı).
İbn Abbâs’a Resûlullah (s.a.’ın bununla neyi kastettiği sorulunca:
- Ümmetine kolaylık getirmeyi murad etti, diye cevap verdi. (Ebû Dâvûd, K.Salâtu’s-Sefer (4), Bâb 5 C 4 S.397 H.1211 Şamil, ayrıca: Müslim, müsâfirin 54; Tirmizi, mevâkit 24; Nesâi,mevâkit 47.)