Kar yağıyordu kirpiklerime
Zifiri karanlıkta bir tek ben
Bir bendim yüreği titreyen
Rüzgar vuruyordu çıplak ellerime
Dallara sürtüyordu kolum gelip geçerken
Hiçbir iz bırakmamıştım geride
Çekip gitmenin lanetliğini yaşıyordum
Oysa ki pek mümkün değildi
Değildi günahsız,tertemiz ölmek
Kar yağıyordu kirpiklerime
İlk haykırış,bu ilk yakarış
Elveda sözcüğü çıkmamıştı dudaklarımdan
Sıyırıp geçmişti beni başkalarının hayatı
Bu sefer zifiri karanlıkta bir tek sen
Gölgesi düşmekteydi soğuğun taşlı yollara
Usul usul kirpiklerime kar yağarken
Yol almıştı bir zavallı ölüme giderken
Kar yağıyordu kirpiklerime
Ne sen ne de ben
Sağdık ölüme teğet geçerken
Seyirlikti oynadığımız oyunlar
Adım attığımız her kuytuda gardiyanlar
Oysa ki daha çok gençtik ikimiz de
Bu sefer isabetliydi kurşunlar
Birer ölüydük mezarda ayrılan
$!B£L