SENİNLE..

Seninle başladı yalnızlığım,seninle biter karanlık gecelerim…
Seninle doğar Güneş pencereme,sensizken batar ufkumda,sessiz…

Seninle açılır gözlerim Gün’e,seninle kapanır geceye…
Seninle güzeldir rûyalarım,sensizken kâbustur uykularim !.

Seninle gezinirim,birbaşıma,seninle yorulurum tepelerde…
Seninle güzel kokar,kırda çiçekler;sensizken boynu büküktür hepsinin…

Seninle bakarım Semaya,seninle ışıldar Yıldızlar..
Seninle muhteşemdir Mehtap !.Sensizken AY da parlamaz…

Seninle gelir keyfim yerine,seninle ağlarım,hergece sessiz!.
Seninle dinlenir ruhum,ferahlar,sensizken yanar içim sessiz…

Seninle bakarım denize,sensiz,seninle çırpınır dalgacıklar;
Seninle başımı döndürür rûzgâr,sensizken kemirir içimi sensizlik !.

Seninle geçti,koskoca gün’üm..Seninle geçmişti,sensiz dünüm…
Seninle geçesi değil günlerim..Sensizken anlamı yok hayatın !.

Seninle bakarım Yıldızlara,sensiz..Seninle dalarım hülyalara,sensiz..
Seninle boğulurum hüzne,sessiz…Sensizken zindanındayım gecenin !

Seninle,kapılmışım fırtınalara ! seninle boğulurum enginlerde !.
Seninle çırpınırım,güçsüz..Sensizken mümkün değil kurtulmak..

——-
Seninle tutundum hayata,sensiz..
Seninle sarıldım AŞK’a,sensiz !.
Seninle sevdim güzellikleri,sensiz…
Sensizken duygularım değersiz…

Sensizken yaşamım değersiz !..
SENSİZ GEÇİYOR,KAHROLASI HAYAT,SENSİZ !!..

——– Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-2008