Hiç bir bitki,

Dikildiği toprağa,

Nerelisin?

Demez!

Aksine

Dört elle tutunur.


Gökten düşen,

Yağmura,

Nereden geliyon demez!

Kana kana içer.


Ama

Çiçek açar,

Meyve verir,

İnsanlara...


Hiç bir hayvan,

Yediği bitkinin,

Köklerini araştırmaz,

Önüne geleni,

Silip süpürür,

Ya da

Yediği hayvana,

Nerelisin demez!

İhtiyacı kadarını,

Mideye indirir!

Ama

Her şeyi ile

Besler isanları...


Çünkü

Hem bitkiler,

Hem de hayvanlar,

İnsana hizmet eder...

Ve

Maalesef akılları yoktur!


Biz akıllı insanların,

İlk sorusu ise

Hemşerim nerelisin?


Aynı memleketli ise

Ardından,

Vay toprağım!

Deriz.


Ey akıllı insanlar,

Şu kökleri araştırıp

Birbirimizi yemek yerine,

Bitki ve hayvanlar gibi

Maddi-manevi zenginliklerimizi,

Nerelisin demeden,

Paylaşsak,

Kardeşçe?

O bitki,

O hayvan gibi

Bir gün,

Biz de

Rahmetli olacağız,

Elbette!