Ey bahar aylarının sisli sabahlarında
Yemyeşil yapraklar üzerinde biriken
Çiy damlaları!
Duyun sesimi…
Beni ancak siz anlarsınız.
Tükenmiş bedenimdeki emanet canı taşıyan,
Yufka yüreğimin sessiz çığlıkları gibi
Gece yorgunu sabahın,
Duyulmayan feryadını dinlersiniz.
…
Kaderimi paylaşıyorsunuz.
Az sonra doğacak olan güneşin,
Her şeye hayat verirken,
Sizi yok edeceğini bilmenin,
Tedirginliğini yaşıyorsunuz.
Ürkekçe titremeniz bu yüzden.
Nasıl ki ben ,
Hayal kuramıyorsam geleceğe dair,
Ümitle bakamıyorsam yarınlara,
Güya dost kalabalıklarda
Nasıl ki dalıp gidiyorsam derinlere
Sizde öylesiniz.
Her şeye neşe verirken yeni başlayan gün,
Mümkün değil durduğunuz yerde fazla kalmanız.
Az sonra;
Hani bir çift gözden
Bir anda süzülüveren yaşlar gibi
Düşeceksiniz yere sessizce,
Umurunda olmadan kimsenin!
Tıpkı benim gibi...

Onuncuköylü İsmail Sıkıcıkoğlu