bırak bir gül daha solsun
Issızlığım yalnızlığımla ıslansın

bu kasaba şimdi yıkılsın

dudaklarım buz kessin
ateş parcası dudaklarına hasret kalsın

kokun sinmiş dudaklarım çürüsün
bırakta düşlerim gibi ölsün...

bırak rüzgar bozkırda ıslık kovalasın
kesilsin soluğu nefesi izbelerde boğulsun

taşıyamasın
saçlarının teninin kokusunu

kahrolsun...

uzaklarda dağ başlarında çekilsin dara
şakağından vurulsun...

bırak
bir gülüş daha gömülsün
gamzelerinin çukuruna kefensiz selasız

bir ömür
gözlerimden damla damla dökülsün
gözlerime bıraktığın son sıcak tebessüme hibe olsun...

bırak
kuytularda şiir sussun
Lal olsun şair yansın mısralar tutuşsun

gün bitsin güneş sönsün güller dalında solsun
uzaklarda hiçliğin kıyısında şiir hece hece kahrolsun...

bırak şair şiirle ölsün
eylülde kuru yaprak kurşun olsun

vurulsun şair şiir yansın
piç olmuş sevdaların ardında şair sessizce ölsün ...

Hasan ODABAŞI