İlkbahardın sen benim gözümde
her sabah yeni açmış bir çiçek gibi kokuyordun yanımda
dikenleri olan ama hiçbir zaman acıtmayan masum temiz
yani ne varsa sende ilkbahar zannettim
gidişini hiç tahmin etmemiştim
gidişinin sonbahar kadar
soğuk ve ıssız olacağını düşünmemiştim
ben bir ağaçtım sende benim için
her zaman dalımda açacak ve bırakmayacaktın
beni bırakmadığın her mevsim ilkbahardı
tıpkı ilk bana geldiğin gün gibi
şimdi hissettim her mevsimin ilkbahar olmadığını
gidişin kadar acımasızmış ilkbahar
beni bıraktığın gün küstü bana kasım yağmuru
artık ıslatmıyordu dallarımı sen yoksun diye
gidişin benim dallarımı eğdiren tek hüzündü
tekrar geri gelmeyeceğini bile bile yaşama tutunmaya çalışıyorum
beni bıraktığın günden bu güne ise
bir kez birkez daha ölüyorum
geri dön kır çiçeğim ben ölüyorum




-eDa-