9
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1271
Okunma

Kapkara bir matem kesti önümü
Tersine döndürdü doğru yönümü
Hüzüne bandırdı, en hoş günümü
Anladım yokluğun kapımı çalan
Yıllar acımasız, anlattı sanki
Kime kızmalıyım, şaştım inan ki
Sensizlik katlime düşmüş ferman ki
Bu aşkın mirası, geriye kalan
Birlikte ağlayıp gülemedinse
Yârin çağırınca gelemedinse
Acıyı, sevinci bölemedinse
Nasıl mutlu olur, derbeder olan?
İç çekip iç çekip, boynun bükersen
Gözden oluk oluk, yaşlar dökersen
Gönül bahçesine hasret ekersen
Açılır bahçende gonca-i nalân
Vuslat ister isen vermeli emek
Kuru söz değildir, sen aşksın demek
Biraz da delice, bir gülümsemek
O zaman kaynaşır, canda can bulan