Kendine rumuz olarak "Hayat buysa ben yokum" u seçmişti
Ve "yanlızım" demişti bir şiirinde
"Yanlız değilsin ve hayat busya sen varsın can kardeşim" demiştim.
"Tamam can abim, ben de varım" demişti
Kayboldu ortalardan bu ara
İşte bu şiir o güzel yürekli can kardeşime
Hayat buysa ben yokum’a
İyi olması ve sesime ses vermesi dileklerimle...

I.

Senin hayat dediğin nefes alıp vermektir
Şu üç günlük dünyadan bir kaç meyve dermektir

Kimileri az derer kimileri ise çok
Ama şuna inan ki bunun hiç önemi yok

Ne bunları dert edin, ne üzül, kafana tak
Allah neler yaratmış şöyle etrafına bak

Hayattan zevk alacak binlerce güzellik var
Yazın sımsıcak güneş, Kışın da bembeyaz kar

Hayatın tadına var demli bir bardak çayda
Yaşama aşkını gör özgürce koşan tayda

Aradığın sevgiyse ya da aşk ise eğer
O kör kurşun gibidir gün gelir sana değer

Eğer dost arıyorsan bak burada bir yığın
Boşluk hissettiğin an Yaratan’ına sığın

O bütün kullarını sarıp sarmalar, kollar
Belki görmezsin ama sana bir Melek yollar

İşte o an ferahlık hissedersin özünde
Yer yüzündeki her şey güzelleşir gözünde

’Yalnızım’ deme boşa asla yalnız değilsin
Sen hayata diz çökme, o önünde eğilsin

Bırak tüm güzellikler seni sımsıkı sarsın
Haydi bunu kabul et, Hayat buysa sen varsın


II.

Arada bir uğrayıp yüreğini hoş eden
O meçhul şair var ya belki de bir peridir
Bu ara gelmiyorsa vardır elbet bir neden
Bütün yaralı kalpler onun uğrak yeridir
Belki yeniden gelir sanma ziyaret bitti
Kim bilir hangi kalbi tamir etmeye gitti
Ya da çok işi vardır uğrayamaz bir daha
Fazla kafana takma, hüznü kaldırma şâha


Bence sen de kanat çırp mutluluğun arşına
Ve unutma sabahla biter her kara gece
Belki de seveceğin biri çıkar karşına
Bakarsın yapıverir seni gönlüne ece
Sana şarkılar söyler sevgiye aşka dair
O an terkeder seni elem, keder ve sair
Yetmedi mi her gece yaşadığın bu hüzün
Güzel şeyler düşün ki gülsün senin de yüzün


Mutluluğa yardım et ki gelip seni sarsın
Unutma bir söz verdin hayat buysa sen varsın


Haydi abine verdiğin sözü tut ve çık gel can kardeşim.


.