Gönle Sultan
Gönle sultan edip de güzel sözlere kandım
Hayallere daldım da boşu boşuna yandım
Yolda beni böylece, yalınız koymaz sandım
Şimdi gitti gidenler bakmadı gözyaşına
Gül döküp de yollara beklemekte Boşuna!

Gurur kibir bir yana belki de hayır oldu
Bilinmezde bir Kays’dım yüreğe Leyla doldu
Dolaşırken çöllerde Leyla’dan Mevla buldu
Şimdi gitti gidenler bakmadı gözyaşına
Gül döküp de yollara beklemekte boşuna

Hasret ile dökülür yüreğimden bu sözler
Ateş değil içimde volkanlardandır közler
Gönül katlansa bile gözler yolunu özler
Şimdi gitti gidenler bakmadı gözyaşına
Gül döküp de yollara beklemekte boşuna

Derunumdaki sızı ince ince batıyor
Köz olmuş yüreğim dumanını atıyor
Garip kaldı bu gönül hanlarda mı yatıyor
Şimdi gitti gidenler bakmadı gözyaşına
Gül döküp de yollara beklemekte boşuna

Bozkır yandın yakıldın ağıtların boşuna
Biliyorsun gitmiyor ayrılıklar hoşuna
Gece gelir belki de vesiledir düşüne
Şimdi gitti gidenler bakmadı gözün yaşına
Gül döküp de yollara beklemekte boşuna
Adnan SİVRİ----11.10.2011