2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1006
Okunma
yollarda
bir şey çağırıyor beni
bir şey...
tarif edemediğim
neşesiyle çocukların
içimde garip duygulara,
ağaç kabukları kurumuş
işaret ediyor
baş dönmeler bir türlü
sanki yeniden başlıyor
havada süzülen balıklar
görüyorum
küçük, mikroskopik canlılar
gözlerimi dolduran
benek benek
mevsimler geçiyor
üzerimden
hiç kımıldamadan
beyaz yeşil sarı
kırmızı
o konaklarda kaldım ben
komşusuz
ve şimdi hatırlayamadığım
içinden hiç çıkamadığım
buğulu camların ardında
bir şey sesleniyor
“şimdi sus sen
şimdi konuş”...
sonumdur bu babacığım, eyvah!
işte, işte yokoluş
28.07.2012
Cevap Yaz