Anların toplamında elde kalan
Bizden içre ,bizden başka,bizde kalan
Biri vardı gölgesinden korkan
Biri vardı karanlığa gölge olan
Süregelen sürgünlerde
Karaçaputlar ucunda aklanırken yitirdik bir çoğunu da...

İns...an...lar

mektuplar vardı mektup
bir zamanlar
kara kapkara ayaklı adamdan
açıldı sereserpe gözlere
sessiz ama pek sessizce
dedi "selam hayata gülen meczup"
mektuplar vardı mektup

mektuplar vardı az zaman önce
birinin cinayetinden birinin intiharından
hepsi birkaç damla kanlı
ama pek canlı
kendinden kalanlar
ve kendinde yaşanamayacaklar
derdi " hoşça kal" gözlere
mektuplar vardı az zaman önce


insanlar vardı demin buralarda
çaldılar gözüme baka baka
gelcekte soluklanacak gölgeleri
bir bebeğin hayata uyanışını
adımı çaldılar benliğimi
küfrü dillere dokudalar
insanlar vardı demin burada

bir kuş olmak vardı ya
insanlar var
insan olup kuşa özlem olsa da

hayat vardı demin burada
birbaşımızaydık onunla
soluk soluğa çığlık çığlığa
insanlar geldi yanıbaşımıza
mektup mektup rüyalarıyla
hepsi siyah kalemden çıkma soluk sayfaya
ins...an...lar...









kaleminiz daim olsun yürek sesiniz hiç susmasın saygı ve selamlarımla kalın sağlıcakla...