Kaşlarını indirip dudağını büzmüşsün
Yatağına geç yatmış mızmız çocuk gibisin
Elem ile dost olup gam selinde yüzmüşsün
Kağıt gemisi batmış mızmız çocuk gibisin

Akşam kapar kapıyı salya sümük ağlarsın
Sesine ses verilmez karaları bağlarsın
Sabah geriye gelir dost düşmanı yağlarsın
Finibiberi tatmış mızmız çocuk gibisin

Sana tebessüm eden gülen bir yüz istersin
Gönlünü okşayacak şaşalı söz istersin
Umutlar boşa çıkar Cafer den bez istersin
Dostu düşmana satmış mızmız çocuk gibisin

Sanki bizler bir iblis sen günahsız bir melek
Sen ki cennet hurması bizler ise ham kelek
Yaptığın bunca zulme sessiz kalır mı felek
Kör kuyuya taş atmış mızmız çocuk gibisin

Dostluk denen duyguyu yerlere seren sensin
Gönül otaklarında bamteli geren sensin
Sanma eller bakar kör her şeyi gören sensin
Oyuna hile katmış mızmız çocuk gibisin

Kim sana ne söylese tersinden anlıyorsun
İşine gelemeyeni zehrinle banlıyorsun
Bilmem ki dostlarını nerenle dinliyorsun
Altına kaka etmiş mızmız çocuk gibisin

Çevrede ki kullara firavun diyen kimdi
İnsanı hayvan gören kul hakkı yiyen kimdi
Cehennem hırkasını sırtına giyen kimdi
Oyuncağını itmiş mızmız çocuk gibisin

Mütevazi ol biraz görenler adam sansın
Sol yandaki uzvunda hoşgörü çıran yansın
Sen meclis den gitsen de kalan duayla ansın
Uçan balonu yitmiş mızmız çocuk gibisin

Sana yaranmak için gösteriş mi yapalım
Doğru bildiğimizden geriye mi sapalım
Allah mısın ki haşa biz sana mı tapalım
Aklı başından gitmiş mızmız çocuk gibisin

Sen seni övme adam övsün seni bilenler
İlminden ilham alsın ardın sıra gelenler
Bir top kefen götürdü senden önce ölenler
Pamuk şekeri bitmiş mızmız çocuk gibisin