Eğiyor dalları bir deli rüzgâr
Yatıyor bir yana ardıç ağacı
Kırılan dallarda derin sızılar
Damla damla akar cız eder acı


Dayanmaz her ağaç deli rüzgâra
Gövdesiyle dalı beli rüzgâra
Gün gelir devrilir girer hizara
Sobalarda kışın çay demler çaycı


Ardıç seni saza bir tekne yapsam
Göğsüne bir kapak telleyip taksam
Türkü türkü tele bir mızrap atsam
Rüzgârı aratmaz teldeki sancı


Gülümün saçları tel tel savrulur
Güneş vurur kumral kumsal kavrulur
Kâlbimi hasretle bir sevda vurur
Ne can kalır ne han içinde hancı


Esme rüzgâr kırık dökük olurum
Bel kırılır boynu bükük olurum
Yaram dikiş tutmaz sökük kalırım
Merhem çare değil eller yabancı




Şaban AKTAŞ
22.07.2012



Foto:www.fotocommunity.de/search?q=Wacholder&index=fotos&options=YToxOntzOjU6InN0YXJ0IjtpOjA7fQ&pos=2&display=19915200