Varmısın

Çığlığını duyuyorum ; sessizlik, yalnızlık

Odaya girdim kimsecikler yok benden başka,

Dolanip duruyorum...

Taşıyabileceğim kadar yüklüyüm, beni afedin....



Görebilirmisin beni ,

Sana bakiyorum, baktığın aynanın ote tarafindan

Beynimde hayalimdesin

Soylemeye korkuyordum kapiyi çarpip kactim

Niye diye sorma

Öyle işte...



Cennete baktim, cennet te bana bakti

O bile yalnızken hiçbir şeydi

Sunacağı güzellik yoktu çünkü

Olmasak ne kadar yasayabilirki,

Bir kac saat, bir kaç gun, ya da yıl



Gün gelir, gün gecer

Bu seslerdir beni uyutmayan

Yalnızlığın sessizliğin çığlığıdır

Nedir büyük olan dunyada

Nedir kavgam, nedir amacim,

Neyim var neyim yoksa yalnizligin ,sesizliğin cığlığı aldi elimden



Artık kendime zaman ayirmam gerek

Hızlı koşmam gerek bilinmezliğe ki yanlızlığımı unutayım

Sence unutabilirmiyim?



Yolda yürürken düşen birinin kaldırıldığını görüyorum

Harcanan enerjiyi görüyorum...

Ama cevremizdekileri de kolunda tutup yere en hızlıbiz çarpmıyoruz mu?

kimse görmüyor,kimse duymuyor ama

Etrafin insan dolu ama içimde yalnızlığın çığlığı yankılanıyor

Kimileri kaldırmaya çalışırken

Kimileride yüreğindekini firlatiyorlar farkında değiller!



İcimdeki guzellikten, aşktan yana kalan kırıntılarınla avunuyorsam

Sessizliğin yalnızlığın çığlığıyla uyanıyorsam

Cenetin olmuşsa cehennem

Ne yer kabul eder beni nede gök...



Ver elini artık elime, bak gözlerime

Belki de biz kurtarırız sevdayı kimbilir...

Kendimizi kurtaramasakta

Yalnızlığın, sessiz çığlığını boğariz

Yeterki inan yureğine...

Ver elini elime, tüm sevdiklerin adına

Varmısın son bir defalığına...
Yasam Umut(turan)