konuşmayı icat eden kimdi
ve yazmayı;
hiç düşünmedik,
graham bell’di
sanırım bu bayağılıkları
icat eden
ve gayet yeterliydi
hepimize...

neyi gördük biz
neyi anladık
elimize tutuşturulan
çarpık şiirler hep azarladı
dizi dizi kalabalıklar
boş boş alkışlarken

elimizde cetveller
ölçemedik boyumuzu
terziler biçti ezberleri
biz hep aynalara baktık
elimizde bayraklar
delicesine
hiç durmadan sallandık

son bir bakıştır aranan
hasretimiz bu ayrılıklara hep
neden?
yarım bardaklarda
bir kaşığa
boğulduk..
bizler,
okyanusları geçtik,
ki ne garip
derimizi yüzerken

hayatımın en zor kararıydın
bir yanımda uçurumlar
diğerinde
bataklıklar
her bir yan
tar-ü mar

utangaçlık mevsiminde
döküldü kıyafetler
tutup yakalarından
silkeledik cesetleri

sen ben olamadığın kadar
güzeldin oysa
neydi bu telaşe
ısmarlama hayatlara
yaşanılan
kafeslerde bakarken
içi boş iki kuytu

diyorum ki
adam gibi bir vasiyet
bıraksaydık bari çocuklara...
yaşanacak alanlar
madem ki hiç yaşayamadık

ve bir daha yazıyorum
ve bir daha
utanmadan
buruşuyor en güzel mevsimler yüzümde

evlerin direkleri çökmüş
bakımsızlıktı galiba sebebi
pencerelerde solan bu yüzler
hep küsmüş,
asık suratlarız
artık biz

bu kadar ciddiye almaktı
sırnaşıklık dediğin
baktık baktık ve baktık
hiç anlayamadık

(yazdıkça
düşmanlarım artıyordu
vazgeçemedim)

varsın olsun
bu kurdelasız karneler
bana takılan
koltukaltı bir mecburiyet
iğne deliğinden geçirilen bugünler
dilerim hiç aydınlanmasın

hayat hep bir adım öndeydi
geçtik çizgilerin üzerinden
kitaplarda kaybolduk
haritasız, pusulasız

ucuz ve sıkıcı günler
vicdansızdı
ve sıradaydı
bizse hep kaydolduk
hep kaydolduk

tek çıkışımız
ezmekti biribirimizi
tünellerinde korkunun
bu kadar korkmasaydık
başımıza gelir miydi bunlar
bilmiyorum.

bir bayrak yarışıydı
asırlardır süregelen
bayrakları değil
ruhlarımızı tutuşturduk birbirimize

kızma bari,
bu nahoş sıkıcılık
tek yetenek ve
bana verilen emanettir
taaaa ezelden!

23.07.2012