0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
706
Okunma
YAZIK
ey sevdasını kıble eylediğim,
hani pembeye boyanacaktı tüm gökyüzü?
hani iki yakasını bir araya getirecektik ayrılığın
ve hani denize çıkacaktı Ankara’nın yolları?
hani mavi savaş boyalarımızı da alıp
sevda ateşi fitilleyecektik her nasırlı yürekte?
hani güller açacaktı da her çocuğun yüzünde
koklamaya bile kıyamacaktık büyütüpte?
şimdi sen mi lâl oldun
kulaklarım mı sağır?
dilin mi dönmüyor
kelimeler mi ağır?
yollar mı kapandı
sen mi gelmeye gönülsüz?
bilmem nasıl değişti
sevdiğim o gülen yüz?
....
yazık!
sana bana değil de
aşka inanana yazık
yazık!
içi dolmayacak 29 Harf’e
sahipsiz kalacak Beyaz Kağıt’a yazık
yazık!
benim Bahçelievler atan yüreğime
senin Ufuktepe bakan gözlerine yazık....
ŞÖHRET PEKTAŞ