I
sevdim seni hesapsız kitapsız
pervasız sevinçler düştü gözlerime zamansız

zaptedemedim
senli düşlerimi öyle arsız
sadece sevdim inan gözlerime hilafsız...

ıssız uzun
gecelerin koynunda olamıyorum sensiz

arzularım yanıyor
dört duvar mabedimizde yangın alev ateş dumansız

avuçlarım kalamıyor sıcağınsız
ellerinsiz soğuk hissiz

sevdim
yollarına düştüm bicare ümutsiz...

ciğerlerime çekip yerleştirdiğim
sen kokan bir yudum nefestin soluduğum
inceden inceye sızımdın sızım solyanıma koyduğum...

deli sevdam beyaz gülümdün
gönül bahçemden tek derdiğim
sevdiğimdin umarsız hesapsızca biricik sevdiğim...


II

sevmeliydin
en delisinden bir sevda yaşamalıydık senle

çılgın geceler serpilmeliydi saçılmalıydı gök yüzüne
yıldızlar zıvanadan çıkmalıydı ay dizlerin dövmeliydi

düşler utanmalıydı rüyalar pılısını pırtısını toplayıp gitmeliydi
soluksuz bir aşk yaşamalıydık nefesin nefesimde titremeliydi yaprak gibi...

bir çocuk kadar günahsız sevmeliydin
evvelsiz sonrasız dört işlemsiz hesapsız kitapsız

düşlerden bile pervasız sınırsız alabildiğine dolu dizgin
aklınla değil kocaman dağ gibi yürekle top yekun sevmeliydin....

dokuna bilmeliydim yüreğine avuç avuç
koklayabilmeliydim gül tenini tuba dalarını gölgesinde

soluğunda
nefessiz kalıp dudaklarının narında yanmalıydım
bal damlası gözlerinde çıldırasıya sevinçten ölmeliydim ölmeli...


III
bu can bir defa bu tene küserse
bir damla yaş yanlızlığıma ateş olurda düşerse

yazı görmeden güller dalında solarsa
cennetim olamazsın bin bahar dallarına koşsada...

bu can
bir defa aşka sevdaya küserse
solupta yüzümde gülücükler buz keserse

gözlerimden hayalin dilimden adın silinirse
cennetim olamazsın değil bir bin baharlar giysende...

umuda
açılan eller boş dönerse nafile secdelerde
niyazlar ah olur intizar olursa susla mühürlenmiş dudaklarda

pişmanlıklar
fayda vermez keşkelere sığındığında
cennetim olamazsın olmayacaksın bin bahar giysende ...


Hasan ODABAŞI