İçim çağlar durur,
deli gönlüm,tattı tatların en tatlısını,
dertli yüreğim çok çekmişti önceden,
acılardan şüphelerden en acısını,
belki bana çok kızdı,o gerçeği gördü diye,
o pis kendini bilmez cadı kadı,
şimdi o yakarır, kendi için durmadan
korkusundan olmuş o da hacı.

Ulu sultanımı buldum ben,
gittim gül yağan nur yağan yolundan,
ellerini açtım,yürekten yalvardım,
yandı durdu bende, aşkıyla yürek,
secdeye eğildim, namaza durdum,
gittim sonunda hak yolundan,
ateş sönmedi kül olmadı yanar durur,
kor ile doldu kaldı içimdeki boş kürek.

Söylesem kimler onu bilebilecektir,
sızlanmışsa içimdeki saklı sır,
Hak aşkı benim ateş yanan gönlümdedir,
o içimde gizlediğim bir sır,
çok çabuk gelir herkesler bilir
bu dünyada adem ömrünün sonu,
bir gün biter buralardaki fani dünya,
çünkü o bir kısır,
gelir arkasından bitmeyen dünyam

Benim sevgim yüreğimde biçimlenir,
ağlayan aşk içinde dertli,dertli dertlenir,
gerçek olan benim içimdeki korkumdur,
işte gözlerimde gözlerimde yine malum yaşlar,
İçimde ise, parlayan ulvi ışık,
çeker dururum Allah diye hu,
seslerim çoğalır gider,
ses verir yeşili arayan boz dağlar hu.

Hayır olmaz dedim ,
verdim içimdeki bütün saklı sırrımı,
yemyeşil dedim,karşı dağın bozkırını,
oysa bozdu o karşı dağların uçsuz bucaksız bozkırı,
dağ kupkuru olsa da,oldu dağ tepe gönül yeşili,
her yerleri sarı olsa da oldu gönül sarısı,
hislerim korkum oldu, yandıkça yandı yürek,
yeşil gördüm, gönlü aşkla dolarken bütün bozkırı.

Yüreğim rahatladı, gerçek aşkı bulduğundan,
aşkla dolu,dolu dolduğundan,
ateş yangını yakmaz oldu huzur olduğundan,
içim huzurla dolu şimdi,
umursamazdı hiçbir şeye bendeki yüz,
onun aşkına solduğundan, ona taptığından,
bu doğru dedim ben,
onda buldum gidilecek en doğru yolu.

a.yüksel şanlı er.