.
.
.
Sen yokken ben ne dar sokaklardan geçtim korkmadan ürkmeden
Sen yokken ben,
NİCE aşklar gördüm ölümüne savaşan..
Sen yokken ben mutluydum...
Umudum vardı yarınlara dair planlarım vardı..
Devrik cümleler içinde anlamli kelimelerim vardı..
Sen GELDİn bir anda aklım başımdan gitti.. O dar sokaklara sıgamaz oldum..
Devrik cümleler içinde kelime türetemez oldum..
Senden sonra baharı bile sevemez oldum..
SENSİZ baharın bile tadı yok...!!
Ağaçlar bile tam yeşilimsi rengini vermiyor..
Bahçemdeki çiçekler sararıp soldular..
SANKİ kan ağlıyorlar...
Artık hiçbir seyden tat almaz oldum..
Belki kalpsizsin duygusuzsun...
Keşke keşke demekten bıktım..
Bir cümlede keşke varsa umutsuz yarınlarda hep keşkelerle bogulacaktir...
Ben senli düşlerde boğulmuşum bana vız gelir artık ölüm...

Senden sonra NİCE FİLMler çektim komedi adına şimdi dramalari oynatıyorsun bana....
Bu yaptığını Allah birakmaz yanına...
Kilit vurdum kalbime tüketilmiş aşkını gömdüm sonsuza....

Sen yokken ben mutluydum sevgili..
Neden diye sormayacagim
merak da etmiyorum ki zaten..
SENSİZ rüya bile anlamsız gelirken, SENSİZ nefes bile acı acı geliyor içimden...
Ask katilisin sen !
Aşkımi bir çırpıda gömen...!!!