Lekeli gün sabahları, yumurtanın içi sevgi dışı nefret renginde
bizim sevgimiz gecelere mapus olmuş
zamanın titrettiği acılarla sallanır düşlerim
gecelere dair aşk yaşamak kolay değil
kolay değil uykusuzca sevmek ve nefret
kolay değil hayalet bir sevgili yaşatmak
kolay değil hiç birşey, ayrılıkta
öyle bir derttirki, bin dermana değişmezsin
değişmezsin ölümü, yaşamaya
her an ağlamak istersin, lakin gülmek büyüklüktür
oysaki ayrılık zaten bir çöküştür
utanırsın, aşka ihanetinden başını kaldırıpta bakamazsın
yaptıklarınla yaşarsın her gönülde
yaptıklarınla anılırsın, bazı gönüllerde hiç silinmezsin
sana seslenilir, sen duymazsın
kahpe diye, güzelim diye, katil diye, dilberim diye
bir ismin wardır mutlaka we sevildiğin kadar yaşarsın
hayalet olsada aşka benzer her gülücük
o yüzden dert dediğinde çekilir sevilir, sevilmeye mahkumdur
öyle bir an gelirki, bütün kalabalıkta yalnız kalırsın
kulağında bu şarkı ile
en güzel duygularına gömülüp kalırsın
o senin yalnızlığındır, gidenindir, kayıp olan yarım parçandır
o sensindir
o senin sesindir, senin tabutundur
o çöküşün çığlığıdır, seni parçalayan
kuraklığındır, hiç filizlenmeyen
ah çekişindir geçmişe, ahh,,,,,,,,,
çaresizliğinin, sirk aynalarıdır çeşit çeşit
bir resime titrek bir dokunuştur yada toprağı görüşündür
ölümden, sırf bu yüzden korkarsın o da ölmesin istersin
yada ölsün istersin
gidip baş ucuna seni seviyorum diyebilmek için
gidip ayaklarında ağlamak için
koynunda uyuyabilmek için
sevmektirya, öldürür seni
ayrılıktırya, topraktır işte başucundaki
hasrettir onsuzluk, kayıp oluştur sıcaklığı, dünyadır war oluşu
ölümdür yüzü, ölümdür sevmek ve dahasını bilerek yaşamak
eğer sen öldüysen, o da yaşayamaz
bir tek tel saç için hasret çekersin
çekersin yığılmışlığını, savruluşunu seyredersin umutlarının
gök yüzü kadar geniştir ayrılık, kaçacak yerin yoktur
zaman aralığıdır, ufacık bir dündür hatırlayışın
yüzündeki tebessüm
kapılıp gidersin o ana, o zamana, o aralığa saatlerce
bir yuduma muhtaç, özlersin gelişlerini
her an ölecekmiş gibi son defa gitmek, koşmak istersin
o gelmemiştirya, sende gidemezsin
içinde kalmıştır hevesliğin, çocukluğunun şekeri
tabut sancısı çekersin, nefessiz gecelerde
yitirilmişliğin avucunda, ellerini özlersin
kokusunu çıkartamazsın koynundan
gecenin yalın çıplaklığıyla sarılırsın yastığındaki izine
ve sen çekersin, oldukça canın bu hayatta
çektikçe sarsılırsın we ölüm neredesin
aşikar ruhun bir etiket gibi sallanır bedenimde
ya sen ya toprak demekte haksızmıyım