Pişman olup bitti dediğim günden beri..
Her şey çok değişti..
Mesela..
Başımı omuzuna yasladığımdaki o içler dolusu huzur yok
Elimi her tutuşunda içime dolan o dünyalar kadar mutluluk yok
Kalbimi durdururcasına yanağıma kondurduğun o buse yok
Gözlerinde sevdiğini anlatan bakışların yok
Birbirimize bakarak en içten attığımız kahkahalar yok
Hiç konuşmadan birbirimize sarılıp saatlerce oturduğumuz o günler yok
Seni her görüşümde içime dolan o sevinç yok
Beni olan olmayan herkesten ve her şeyden kıskanan biri yok
İçimi ısıtan gülüşlerin yok
Herkesten sır gibi sakladığım mesajlar yok
Her şeyi unutturabilecek tek bir sözün bile yok
Seninle konuşmak için uyumadığım geceler yok
Ve sırf seninle konuşabilmek için uykudan mahrum kalmış , içi kan çanağına dönmüş gözlerim yok
Ama ne var biliyor musun ?
Sana sarılamadığım günlerin pişmanlığı var
Sana söyleyemediğim seni seviyorumların keşkeleri var
Seni düşünerek kurduğum aslında hiç gerçekleşemeyecek hayallerim var
Rüyalarımda biriktirdiğim milyonlarca sen var..
Ama gözümü bir açıyorum..
Sen yine yoksun..