"Hazan şimdi genç ömrümüz bir temmuzun ortasında.."



Bir dilek tut.
Bak yıldızları topladım yüreğimin karanlığından.
Umutları yeşerircesine gönül bahçemin, seni ektim içime.
Şimdi yalnızlık mı bu içimdeki hezeyan,
bu bağırış çağırış,
avaz avaz susulan.

Senden önce de yazıyordum, senden sonra da kağıtlar dost bana.
Yanlış!
Yürek işçisi sayılırım ben,
Yokluğunun verdiği acı bile yetmez beni şair yapmaya.

Yoksun ya şimdi sen,
ellerimi uzatınca tutamıyorum ya seni.
Defterimi açtığımda adın yazmıyor ya satır aralarında.
Telefon avizelerinde değil ya kadife sesin...
İşte iyileşiyorum ben.
Harmanlıyorum yüreğimi acıyla,
güçleniyorum.
Sus...
Gelsen de sesini çalmasın şarkılar.

Sürgün ettim yüreğimi.
Otobüs duraklarında,
kirlenmiş ayakkabılarda,
bir köy türküsünde saklı şimdi yollar.
Vedaları yazıyorum defterime,
kalemim senden sonra kırık,
kalbim kadar...