ve yeni bir gün doğuyordu;
ahşap bir pencereden seyrediyordu hayatı;
kadın......

yüzü yoktu kadının;
delip geçiyordu acıları ;
hapis kalmış ruhunun derinliklerinde kadın
silikti fotoğrafları
tanrıya küstü ruhu.
yoksun kalmıştı gelecekte.
.....
kanıyordu kalbi;
sessizlik yeminindeydi;
hayatın .
carmıha gerili kimsesizliğinde; hayattan peydahlanan sırları...
içinde barındırıyordu .
yaşam akıyordu gözlerinden....
uzatmaların düşümlerini yaşarken kimliğinde....
yalnızlık siyahına bürülü kadın
lokma lokma parçalanmıştı.
......
dilediği gibi olmuyordu hayat ...
küstahça sırıtıyordu yüzüne ;
lal yaşanmışlıklar...
saklı bir şekilde bekliyorlardı ;
köşelerinde.
buza boyanmış yaşantısında
yırtılmış tutkular seriliydi....ümitsizlik doluydu......
ışıksız sevdaların düşlerine....yağmur yağıyordu....siliniyordu düşleri
elinde kalan sevdaya ait kırılmış sözcükleri...
yüzü yoktu kadının....
tavan arasında tıkılı kalmıştı
bir tomar a4 kağıdı üzerinde son bulmuş kayıtlı hayalleri kutunun içinde gizli
kolları kopuk sevgilerin arasında
sesi boğulmuştu.....
yüzü yoktu kadının
her defasında ölümün izlerini taşıyordu fotoğraflarında