bak su ise arkadas dünya tersine dönmüs
insanlar aski yazip yalanla dokuyup okumus
hayatin gercegine kör duyduguna susmus
kaybolan serefini bula bilecekmi insan oglu

bir eli yagda bir eli balda sanip kendine gülmüs
haberi yoki aynasi utanip egip basini dövünmüs
ihanetin tokatini atmis yerin dibine kendi düsmüs
ne oldum degil ne olacam dememis insan oglu

kendime soruyorum her basimi yastiga koyarken
neden esim dostum bana ayaz kadar soguk yanarken
incitmedim severken rencide etmedim saygi duyarken
ne kadar ucuz fiyat biciyorlar satilirken insan oglu

su devrin ne namusu nede serefi kalmis onursuzca
ogul evde kiz diskoda barda nerde asil nerde töresi
ne bayramlar kaldi nede kinali dügünler soysuzca
ekin kokulu yuvalari ekmek kokuku sevdalari özledim

sofrsina harami süt kokan tenine diri diri kefen sardi
tezek yaktigiz ockta demledigiz anilarimdaki dosta yazik
sümbülüyle kardeleniyle aski derledigimiz o günleri özledim
tek dogarsin tek ölürsün ama tek yasayamasin ey insan oglu


YAZAN ZEYNEP KANAT
ister sagir ister lal degeri yok bilmesende olur ben ben olarak dogdum
ben ben olarak yasadim vede öylede ölecegim
benim sevdam askimdanda yüce dir sakin unutma ey insan oglu