5
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1308
Okunma
İnanca, inançsızlığa.
Düşünceye, düşüncesizliğe.
Varlığa, yokluğa.
İnsana, hayvana.
Velhásıl kendine ve başkasına saygı duymayan ama sürekli sevgiden bahseden bir milletiz.
Saygının olmadığı yerde sevgi nerde görülmüş?
Dinsize küfür eden dindarı, fikirsize küfür eden fikirliyi, yoksula uzanmayan varlığı ben neyleyim?
Neyleyim ben bu karanlığı.
Nerede bir ışık yansa, rüzgardan önce nefesiniz söndürür.
Nerede bir çiçek açsa, fırtına kopmadan üzerine basarsınız.
Ey halkım, senin kendinede mi sevgin kalmadı?
Birbirlerinin yüreklerini söken evlatlar büyütür oldun...
Neyleyim ben bu karanlığı.
Kul kula kör gezer.
Gönlümde bir güneş doğsa, gönülsüz gelir perde çeker.
5.0
100% (7)
Cevap Yaz