1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1315
Okunma
Dokunamamak sana, bir türlü ulaşamamak
Yakınken aslında bir o kadar uzak kalmak
Seni ararken gözlerim her yerde
Seçemez, göremez oldum mehtabın rengini
Güneş doğmuş bile daha kızıl etrafı
Nereye baksam nereye koşsam sana açılan bir kapı
Hayır yorulmadım, utanmadım evet sana koşmaktan
Silkelemek istiyorum yakamdaki günahlarımı
Herkes saçıyor etrafa bir bollukla mutlulukları
Hangi birini alsam yakıyor avuçlarımı
Senliğinde kayboluyorken sensizliğinde boğuldum
Tutsan ki ellerimi babasının elini tutan çocuk gibi
Bırakmasan sadece hayatı yaşarmışcasına
Sahte gülüşlerle pozumu verirken dünyaya
Yanında olsam ağlamasam bir daha
Baktıkça denize kaybolmuyor ufukta bile
Esir etmiş gözlerimi yokluğundaki her kare
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz