1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1516
Okunma
Yorulmuş metal yığınının içindeyim,
Bu yığının içinde insanlar yığılmış.
Ne numara var,ne rahat mümkün!
Herkes benim gibi,"yersiz"likten yılmış.
Elime tutuşturmuşlar adı bilet bir hakaret parçası,
Yazıyor üstünde : Sıra No : 00,
Oturdum 00 numaraya,
Anlayacağınız değerli yolcular,
Para karşılığı rezalet açıkçası.
İşte bu rezillik içindeki devin,
Numarasız koltukları götürür beni maziye.
O konuşur ben dinlerim,
O söyler ben yazarım,
Düzeriz maziye acıklı bir mersiye.
Kimi yüzler asılmış mutsuzluğa,
Kimi bakışlar yorgun ve suskun...
Bir dev maziye gider,koca yığın,
Bu koca yığının gittiği bana küskün.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz